Nasılsın diye sormayın bana, Ülkem gibiyim işte bir yanım kan bir yanım gözyaşı. Ey güzel Ülkem; gün geçtikçe bitmek bilmeyen Şehit haberlerine uyanıyor olduk. İdlib’e savaşamı gittik ? Suriyenin toprak bütünlüğünde gözümüz mü var ? Hayır.Peki niye gittik sınır ötesine !Fırat dan Kan akıyordu, Zeytin dalları kurumuştu, Resulayn, Aynüllisa İsa pınarlarının olukları kan dolmuştu.Suriyede Arapça tekerleme söylenir ” Sahap du Ayn el Arap ” Ben pınarlar bölgesine geldim ne Arap gördüm ne Pınar gördüm.Tıpkı bu günleri anlatır gibi…Bizlerde bu pınarlardan su aksın kan akmasın diye Ortadoğuya barışı götürmek için, Ülkemizin sınır tehlikesini önlemek için ordayız. Şehit düşen 33 vatan evladımızın acısı ülkemizin dört bir yanına ateş düşürdü.Evet, ne yazık ki artık Şehitlerimiz yerine rakamlar konuşulur oldu ateş düştüğü yeri yakar diyerek tarifsiz acımızı dindirmek istesek bile canların rakamlara dönüştüğü zamanda ateş herkesin evine düşmeye başlar bunu unutmamak lazım.Öyle bir zaman dilimindeyiz ki; kelimeler boğazımda düğümlenir oldu, yorum yapamaz hâle geldik.Sözün bittiği yer derler ya işte tam o noktayız aslında eğer perdeyi araladığımız zaman, güneşini esirgemiyorsa gökyüzü, O güzel günlerin bedelini ödeyen Şehitlerimiz vardır.Ulusumuzun ilelebet yaşaması ve yaşatılması için gelecek nesillerimize Şehitlerimizin yaptığı fedakarlıkları ve Şehitlerimize yapılan ihanetleri unutmayalım ve unutturmayalım.Yazımı üstadımız Mehmet Akif Ersoyun sözü ile tamamlamak isterim. Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker! Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer. Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhid’i…Bedr’in aslanları ancak, bu kadar şanlı idi. Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın? gömelim seni tarihe desem, sığmazsın. Bu toprakları vatan yapan Şehitlerimizi saygı ve minnetle anıyorum.Ülkemin başısağolsun…