Cumartesi günü Zaman Gazetesinde Psikolog Fazilet Seyidoğlu imzasıyla yayınlanan çok güzel bir yazı vardı… Özellikle “Din Eğitimi ve Çocuk” başlığıyla ilgilenen herkesin mutlaka okuması ve payına düşen hisseyi alması gereken güzellikte bir yazı…”İbadetleri, çocuğunuza bahane olarak sunmayın.”
 
İbadetlerin çocuklara bahane olarak sunulması zaman zaman bizim de belki farkında olmadan yaptığımız olumsuz bir davranış… Çocukların ibadeti oyunla aralarında bir engel olarak görmelerine, ibadete karşı negatif duygular besleyip olumsuz bir tavır geliştirmelerine ve ibadete karşı yanlış bir algı edinmelerine yol açan pek çok durumda bizimde payımız var… Özellikle çocuklar bizlerle oyun oynamak istediğinde karşılarına bahane olarak ibadeti sürüyoruz…
 
Yazı da bu duruma Ayşe ile annesi arasında geçen şöyle bir olay örnek verilmiş… “Ayşe ne zaman annesini yanına çağırsa, onunla birlikte olmak istese annesi, “Şimdi namaz kılacağım, Kur’an okuyacağım” diye cevap verirdi. Yine bir gün annesiyle birlikte parka çıkmak istemişti. Annesi de yine aynı cevabı vermişti: “Namaz kılmam lazım yarın çıkalım.” O da “Öff be! Sen de hep namaz kılıyorsun. Bu namazı hiç sevmiyorum!” diye ağlayarak odadan çıkmıştı…. ”
 
Şimdi bu hayali ama gerçekleşmesi muhtemel senaryoda Ayşe’nin namaza karşı olumsuz bir davranış sergilemesinin sorumlusu sizce kim?…Ayşe mi?…Oyun mu?…Yoksa…Evet yoksa oyun ile Ayşe arasına namaz engelini koyan ve Ayşe’yi namazla imtihan eden annesi mi?
 
Yazıda çizgi film izlemeyi seven Mehmet’in televizyondan Kuran-ı Kerim takip etmek annesi tarafından hatimle imtihan edildiğini de görüyoruz…Veya Zeynebin Ahmet’in Mustafa’nın Nisa’nın…Burada önemli olan sizlerinde çok iyi bildiği gibi isimler değil…Burada asıl mesele bizim yanlış davranış ve tutumlarımız…İbadeti çocuklarla oyunları arasına aşmak zorunda oldukları bir engel olarak koymamız…Onlara bahane olarak ibadeti sunmamız…Yani onları ibadetle imtihan etmemiz…Ve belki de çocukları ilerde dinden soğutmaya kadar gidecek yanlışlıklar sergilememiz…
 
Peki burada çözüm ne?…İnatlaşma mı?
 
Kesinlikle hayır burada çözüm uzlaşma ve anlaşma…Hem ibadeti birlikte yapma hem oyunu beraber oynama…
Yazıyı okuduktan sonra fark ettim ki aynı hatayı ben de zamanında yapmışım… Şimdi hatasını fark eden herkes için hatadan dönme vakti…
 
Orhan GENCEBAY’dan bizler için gelsin…Hatasız kul olmaz…